Wist je dat al vóór de COVID-19 crisis ruim driekwart van de teams die Agile werken, dit geheel of gedeeltelijk vanaf verschillende locaties doen (bron)? Dit in combinatie met de Coronacrisis heeft mij doen besluiten om mijn ervaringen in het werken met teamleden op verschillende locaties te delen in een aantal artikelen. (Een Scrum team met teamleden op verschillende locaties wordt ook wel een gedistribueerd team genoemd.)

Ik ben er van overtuigd dat agile werken, Scrum in het bijzonder, heel goed kan werken met gedistribueerde teams en zelfs enkele voordelen kan hebben ten opzichte van werken vanaf dezelfde locatie. De afgelopen 10 jaar heb ik veel ervaring opgedaan met het werken met gedistribueerde teams, waarbij de development teamleden vanuit een ander land werkte. Ik heb geconstateerd dat in een omgeving zonder fysieke aanwezigheid van stakeholders, er minder kans op afleiding bestaat zodat het team zich beter kan focussen op het behalen van het sprintdoel. Daarnaast kan er, wanneer het development team vanuit een ander land werkt, worden bespaard op arbeidskosten én kan de kans worden vergroot op het vinden van goed personeel.

Er zijn echter ook veel argumenten om het werken met lokale teams te verkiezen boven het werken met gedistribueerde teams. Want hoe kunnen we streven naar autonome teams als zij werkzaam zijn vanaf een andere locatie, een andere taal spreken en mogelijk in een andere tijdzone werken? Kunnen we van hen verwachten zelfstandig de juiste keuzes te maken als zij zelf in een andere omgeving werken? Veel organisaties worstelen met deze vraagstukken. Het internet staat immers vol met tips om de meest voorkomende uitdagingen met gedistribueerde teams te overwinnen. Mede door de volgende citaten uit het Agile Manifesto kan ik wel begrijpen waarom men over het algemeen de voorkeur geeft aan het werken met een team vanaf dezelfde locatie: